Cegła klinkierowa jest bardzo popularnym materiałem elewacyjnym. Wiele nowo powstających budynków jest wykończonych w ten sposób. Doskonałym przykładem jej wykorzystania jest np. budynek Auditorium Maximum należący do Uniwersytetu Jagiellońskiego na ulicy Krupniczej. Ciemny klinkier doskonale podkreśla nowoczesną bryłę tego budynku. Przyczyn dlaczego cegła klinkierowa jest tak popularna jest wiele. Po pierwsze jest niezwykle trwała, dzięki czemu prawidłowo wykonane ściany elewacji nie muszą być remontowane przez długie lata. Charakteryzuje się dużą odpornością na działanie czynników atmosferycznych, takich jak mróz czy wilgoć, a także korozję chemiczną czy biologiczną. Trójwarstwowe ściany klinkierowe są w pełni odporne na ogień, zapewniają też doskonałą izolację akustyczną.  Klinkier posiada także wysoką wytrzymałość mechaniczną, przewyższającą parametrami tynki tradycyjne, mineralne, akrylowe, czy, sylikatowe.

Cegła klinkierowa jest materiałem ekologicznym. W jej skład wchodzą naturalne składniki; woda, glina i piasek. Ma to duże znaczenie dla inwestorów, którzy cenią sobie zdrowe budownictwo. Jeśli mieliśmy dobrego architekta, który stworzył ciekawy projekt domu to klinkier jest bardzo atrakcyjnym wizualnie materiałem dodającym wiele uroku i stylu budowli. Obecnie w sprzedaży jest cała paleta kolorystyczna, od szarych, poprzez wszystkie odcienie czerwnieni bo bardzo ciemne, niemal czarne cegły. Daje to duże pole manewru przy planowaniu kolorystyki elewacji. Ponadto cegła dobrze wygląda i łatwo łączy się z innymi materiałami budowlanymi, takimi jak drewno, szkło czy kamień.

Oczywiście klinkier ma swoje wady. Nie jest materiałem tanim, co jednak wpłynie pozytywnie na wycenę takiego domu podczas późniejszej odsprzedaży. Za m2 cegły klinkierowej zapłacimy od 150 do 300 zł m2, do tego dochodzi koszt murowania ~60 zł m2 i spoinowania ~20 zł m2. Oczywiście można zrobić ścianę imitującą cegłę klinkierową. Koszt płytek klinkierowych jest dużo niższy, cena za sztukę zaczyna się już od ~1,4 zł.

G.S

fot: Wikipedia, CC BY-SA 3.0 aut: Zygmunt Put