Eliot Noyes to postać niezwykła. Wybitny architekt, nietuzinkowy projektant wzornictwa przemysłowego, wreszcie pionier wprowadzania kompleksowych programów projektowych i twórca „tożsamości wizualnej” w korporacjach takich jak IBM, Mobil Oil, Cummins Engine czy Westinghouse. Mimo niewątpliwie ogromnego wkładu w rozwój architektury i designu, do niedawna był postacią niemal zapomnianą. W dziedzinie przedsiębiorczości wyznawał zawszę zasadę zachowania harmonii między strategią projektowania a strategią biznesową. W architekturze zwolennik funkcjonalnego modernizmu. Projekty domów jego autorstwa to niezwykła mieszanka wpływów dzieł Waltera Gropiusa i Le Corbusiera. Inspiracje te w połączeniu z niekonwencjonalnym i nieszablonowym zmysłem designerskim Noyesa pozwoliły mu tworzyć koncepcje, wyróżniające się na tle typowej dla tamtych czasów zabudowy czego świetnym przykładem są  zlokalizowane na Florydzie Bubble Houses.

Urodził się 12 sierpnia 1910 roku w Bostonie. W 1932 rozpoczął studia licencjackie na Uniwersytecie Harvarda, kształcąc się na wydziale architektury klasycznej. Zainteresowanie ruchem modernistycznym pojawiło się u niego po wysłuchaniu gościnnego wykładu Le Corbusiera w bibliotece akademickiej. Spotkanie to zmieniło diametralnie podejście młodego Noyesa do tematu projektowania. Zafascynowany pracami znanego architekta, zaczął zgłębiać także tematykę Bauhausu, znajdując tam wiele inspiracji i rozwiązań, z których chętnie korzystał w późniejszej karierze zawodowej. Po otrzymaniu w 1938 roku tytułu magistra architektury rozpoczął pracę w biurze projektowym Waltera Gropiusa i Marcela Breuera w Cambridge. W latach1939 - 1946 był dyrektorem działu wzornictwa przemysłowego Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku a następnie pracował jako projektant przemysłowy dla Normana Bel Geddesa.

W latach pięćdziesiątych stworzył kilkanaście koncepcji budynków mieszkalnych wśród których szczególne uznanie zyskały Bremer House z 1951 roku, Weeks House i „Bubble house” oba z 1953 roku. Ten ostatni projekt domu to dość niezwykła  i śmiała wizja architektoniczna budynku, który swoim wyglądem przypominał kroplę rosy osiadłej na liściu. Niezwykły kształt uzyskano wylewając beton bezpośrednio na balon wypełniony powietrzem w efekcie czego powstała monolityczna kopuła stanowiąca szkielet budowli. Wnętrze o powierzchni 59 metrów kwadratowych kryło w sobie otwarty salon, kuchnię, jadalnię i łazienkę. Dodatkowo na poddaszu zlokalizowano sypialnię. Projekt ten jest świetnym przykładem tak charakterystycznego dla Noyesa nieszablonowego i nowatorskiego podejścia do tematu projektowania.

Przez ponad 21 lat współpracował z firmą IBM, pełniąc w niej funkcję konsultanta. Współtworzył zespół odpowiedzialny za wszystkie aspekty tożsamości wizualnej tej marki. Począwszy od architektury kończąc na wzornictwie i reklamie. Zaprojektował siedziby IBM w Los Angeles (1964), Nowym Jorku (1966) i  San Antonio (1968). Udzielał się także w przestrzeni zarządzania w biznesie. Do końca życia pozostał aktywny zawodowo. Zmarł w wieku 66 lat 18 lipca 1977 roku. Pozostawił po sobie nie tylko szereg niezwykłych i interesujących koncepcji architektonicznych oraz przykładów wzornictwa przemysłowego ale i ważne elementy filozofii zarządzania projektem, które do dzisiaj stosowane są w wielu korporacjach.

GC

fot.wikipedia.org