W myśl definicji architekt to specjalista zajmujący się projektowaniem i wznoszeniem budowli ... ale czy tylko tyle. Obecne czasy sprawiły, że to
właśnie ci ludzie odpowiadają w większym niż kiedykolwiek stopniu za kreowanie otaczającej nas rzeczywistości. Ich praca nie może ograniczać się jedynie do stworzenia budynku poprawnego pod względem technicznym i funkcjonalnym. Niezależnie czy będzie to projekt domu jednorodzinnego, apartamentowca, obiektu komercyjnego czy też budynku użyteczności publicznej architekt musi brać pod uwagę także kwestię współistnienia i interakcji swojego "dzieła" z otoczeniem. Tym bardziej że to z tych pojedynczych elementów składają się potem dzielnice, miasta oraz strefy podmiejskie czyli cała współczesna tkanka urbanistyczna. Są architekci, którzy sztukę tę doprowadzili niemal do perfekcji, tworząc kanony projektowania a ich budynki, nawet te powstałe kilkadziesiąt lat temu, nadal zachwycają nie tylko świeżością, starannym rozplanowaniem i nowoczesnością ale i genialną integracją z otoczeniem.

Do tego grona z całą pewnością zaliczyć możemy Ludwiga Miesa van der Rohe i to jego sylwetkę pragniemy Państwu przybliżyć, tym bardziej, że 27 marca minie 128 lat od narodzin tego wielkiego architekta, ojca duchowego minimalizmu, którego ulubionym aforyzmem było stwierdzenie ... „Bóg jest ukryty w szczegółach”.

Ludwig Mies rozpoczął swą przygodę z architekturą już jako dziecko pracując w rodzinnym zakładzie ojca Michaela Miesa kamieniarza i mistrza budowlanego. Po ukończeniu szkoły rzemiosła, gdzie kształcił się w zawodzie murarza, i odbyciu praktyk wstąpił do pracowni Brunona Paula w Berlinie. Jednak to pod wpływem Petera Behrensa (architekta, projektanta form przemysłowych i współzałożyciela Deutsche Werkbundu) i pracy w jego biurze Miesowi udało się wypracować swój unikatowy styl, charakteryzujący się połączeniem zaawansowanych możliwości technicznych z klasycyzmem, dążący do stworzenia neutralnej przestrzeni i strukturalnej jedności przy zachowaniu w miarę swobodnej kompozycji. Kolejnym momentem przełomowym w karierze Miesa było stworzenie szkicu konkursowego wieżowca na trójkątnej działce przy Friedrichstraße w Berlinie. Zarówno ten projekt (niestety nie zrealizowany) jak i późniejsze jeszcze bardziej modernistyczne ustaliły standardy nowoczesnego projektowania na wiele kolejnych lat. Wartym wspomnienia jest również fakt objęcia w 1930 roku przez Miesa funkcji dyrektora Bauhausu. W 1937 wyjechał do Stanów Zjednoczonych gdzie osiadł na stałe obejmując stanowisko kierownika Szkoły Architektury w Armour School of Technology.

Jako architekt niezwykle wszechstronny nie ograniczał się do jednego typu budynków więc w jego dorobku znajdziemy zarówno wille jak i bloki mieszkalne, pawilony wystawowe jak i teatry i biurowce. Jednak czy to przy projektowaniu domu czy też ogromnego drapacza chmur Mies starał się wcielać w życie wizję architektury jako formy uniwersalnej i wyrafinowanej w swojej prostocie. Świetnym tego przykładem jest projekt domu dla Edith Farnsworth w Plano zrealizowany w 1945 roku. Budynek ten posiada kilka wizjonerskich i niespotykanych w tamtych czasach rozwiązań, przynajmniej w dziedzinie budownictwa jednorodzinnego. Jednym z nich jest zastosowanie szklanych ścian dzięki czemu wnętrze aranżowane głównie meblami swobodnie splata się z krajobrazem tworząc harmonijną całość i nadając projektowi niezwykle
nowoczesną formę. Ten ostatni zrealizowany przez Miesa dom prywatny jest do dzisiaj przedmiotem wielu debat i punktem wyjścia dla współcześnie tworzonych form architektonicznych.

GC

źródło fot.:  wikipedia.org