Aktualności

Betonowe domy warte uwagi

data dodania: 2014-07-11

Wracając do tematu projektów domów jednorodzinnych w konstrukcji betonowej, chcielibyśmy Państwu znów przybliżyć kilka ciekawych planów zrealizowanych na świecie. Projekty te cechuje śmiała surowość brył, nie tylko mamy tu na myśli zimny kolor ale również formę jaką architekci nadali tym budynkom mieszkalnym. Warto zaznaczyć że każdy z projektów był tworzony tak aby komponował się z działką i jej otoczeniem. Domy mimo powierzchownej surowości są bardzo przytulne i wyjątkowo funkcjonalne co zwiększa chęci zamieszkania w nich.

 

Casa Larain, Bahia Azul w Chile zrealizowany w 2002  roku projekt , autorstwa Cecili Puga Larrain o, znajduje w dzielnicy  Los Vilos  miasta Chile. Jest domem projektowanym specjalnie dla dużej rodziny. Ukazuje dokładnie charakter południowo-amerykańskiej architektury. Teren na którym został usytuowany to skalista, spadzista działka o powierzchni 201 m2 leży w  malowniczym krajobrazie nad brzegiem oceanu spokojnego Budynek otacza duża  ilość  zieleni projektowanej i istniejących lasów. W założeniu zaprojektowano również rozległy ogród  który otacza patio będące równocześnie miejscem postojowym dla samochodów. Do betonowo kamienistego tarasu prowadzą kamieniste ścieżki. Dom nie jest ogrodzony a jego otoczenie spójnie łączy się z krajobrazem. Powierzchnia całkowita domu wynosi 5000m2. Dojście do budynku, prowadzi przez południową część tarasu. Wejście do budynku znajduje się na ścianie południowej pawilonu północnego. Dom Bahia Azul składa się s trzech pawilonów. Dwóch oddzielnych jako parterowe oraz jeden nadwieszony jako piętro. Pierwsza z brył parteru, najdalej wysunięta na północ, układem konstrukcyjnym dzieli się na trzy strefy: Główną, największą, łączącą kuchnię z jadalnią, oraz wyjściem na taras który mieści strefę wypoczynkową. Kolejna część to dwa skrajne pokoje biurowe domknięte  z drugiej strony ze strefą wejściową mieszczącą komunikację, garderobę. Druga z brył to oddzielna część domu rozgraniczona  jedną, większą przestrzenią na strefy mieszczące  pokoje sypialniane. Każdemu z pokoi towarzyszy osobna łazienka. Każdy z pokoi posiada wyjścia na taras.  Piętro z parterem komunikują kręte schody ulokowane w wewnętrznym narożniku jednej z brył. W kontekście całego domu  znajdują się niemal w środkowej części parteru . Pawilon nadwieszony podzielony na trzy części, mieści wspólny, południowy pokój dzienny, północna sypialnię oraz niemal centralnie usytuowaną strefę komunikacyjną połączoną z łazienką. Minimalistyczne elewacje w surowym betonie, w stonowanej, naturalnej kolorystyce. Widoczne ślady po deskowaniu tworzą chropowatą powierzchnię. Efekt będący pozostałością po deskowaniu tworzy fakturę zbliżoną wyglądem do płyt betonowych. Elewacje wzbogacają duże aluminiowe zaszklenia. Dłuższym fasadom bryły nadwieszonej oraz północnej towarzyszy surowy rytm rozmieszczenia okien. Minimalistyczna powierzchnia ścian pozwala na odważną konfigurację układu brył co sprawia wrażenie trójwymiarowości. Wizualnie zachodzą za siebie, rozmijają się. Architektura o konstrukcji żelbetowej. Budynek wykonany z trzech równych form betonowych. w rożnych konfiguracjach ale wzajemnej relacji.  Podłużne bloki w kształcie zbliżonym do klasycznego domu z dachem dwuspadowym.  Dwie bryły dolne rozmijają się. Pomiędzy nimi widać prześwit otwarty na krajobraz. Umożliwia on przejście na drugą stronę Trzecia bryła jako kondygnacja leży odwrócona łącząc dwie dolne częścią mieszczącą korytarz. Każda z form  ma przypisana dla siebie konkretna funkcję. Wisząca, trzecia forma daje częściowe zadaszenie dla tarasu i przejścia pomiędzy parterowymi bryłami.

Concrete House in Azeitao to projekt jednorodzinnego domu , autorstwa Atelier Central Arquitectos znajduje się w słonecznej Portugalii a dokładniej w małym miasteczku Azeitao na południowym brzegu rzeki Tag. Koncepcja domu  uwzględnia oczekiwania rodziny którym było między innymi stworzenie architektury otwartej widokowo na pobliski grzbiet gór Arrábida. Concrete house leży w górzystym terenie Wokół założenia nie zaprojektowano zieleni . Dom z trzech stron otacza ziemisty plac. Jego część bezpośrednio przy podcieniach wyłożona drewnianym podestem. Granice działki podkreślone wysokim, betonowym murem. Łączy się z nim jedna ze ścian domu. Budynek trzykondygnacyjny. Ściany - południowa i zachodnia parteru cofnięte. Utworzony przez to podcień stwarza dodatkową funkcjonalną przestrzeń zadaszonego tarasu, chroni wnętrze parteru przed nadmiernym nasłonecznieniem. Elewacje surowe, betonowe są tłem dla dużych okien. Ściany parteru dłuższej ściany  przeszklone, cofnięte, przysłonięte drewnianą ruchomą zasłoną. Naturalne zmiany w kolorze i fakturze spowodowane upływem czasu są jednym z elementów składających się na charakter budynku. Ściana połączona z murem jako jedna z najbardziej minimalistycznych posiada  jedynie małe, centralnie ulokowane  okno. Ściana do niej przeciwległa mieści wcięcie loggi znajdującej się na piętrze, narożne okno w części parterowej przesłonięte  żaluzją w kontrastowym kolorze oraz ukazuje część wyciętego podcienia przesłoniętego drewnianą przesuwną ścianka. Drewno ściany i beton elewacji powyżej dzielą aluminiowe listwy szyn.  Konstrukcja budynku żelbetowa. Forma prosta w kształcie  minimalistycznej, surowej, kostki z czterospadowym dachem. Wnętrza o silnym charakterze pasują do prostej formy bryły. Bezokapowy, nieproporcjonalny dach pokrywa blacha ocynkowana. Do dachu od strony ulicy widać spłaszczony zabudowany balkon który z profilu przypomina komin.

Via Azul House zrealizowany w 2005 roku projekt domu autorstwa Guillermo Acuna Arquitectos Asociados znajduje się w południowej części  Santiago w  Chile. Teren na którym usytuowano dom to spadzista działka o powierzchni 166 m2. Znajduje się na stromym wzgórzu. Wokół rozpościera się malowniczy górski krajobraz z widokiem na Andy. Koncepcja budynku nawiązuje do otoczenia. Okolica jest często nawiedzana przez trzęsienia ziemi. Dwukondygnacyjny Dom o powierzchni całkowitej 1.790m2  . Wnętrze budynku na planie koła jako jedna strefa główna mieszcząca główny obszar życia rodziny. Składa się na niego niemal  centralnie usytuowany pokój dzienny, oddzielony  przesuwna ścianką za którą znajduje się gabinet będący wg założenia prywatnym studio, obudowaną , główną klatkę schodową oraz trzy, geometrycznie rozmieszczone pomieszczenia ograniczone falistymi zaszklonymi ścianami. Pierwsze to dodatkowa klatka schodowa, drugie mieści łazienkę a trzecie jest zespołem na który składa się kuchnia oraz dwie skrajnie usytuowane łazienki. Główną kondygnację doświetla wycięty, obszerne otwór w podłodze przedzielony strefą wypoczynkową na dwie nierówne części. Kształt bryły przypomina spłaszczony walec. Via Azul posiada jedna betonową, minimalistyczna elewację która jak druga skóra oplata budynek dookoła. Konstrukcja betonowa Via Azul projektowana tak aby była odporna na trzęsienia ziemi. Surowa bryła w kształcie spłaszczonego walca wsparta na ukośnych, płaskich  słupach od strony stromej skarpy.

 

 /rz/

 

 

Czerwiec 2016
data dodania: 2016-06-30

Projektant domu zwykle przewiduje jedynie w projekcie miejsce na wannę, nie zawsze jednak doradzi w kwestii konkretnego rozwiązania. Wanna zatem na nóżkach, zabudowana czy wpuszczona w podłogę? Jakiej głębokości? Ekooszczędna czy mieszcząca bez trudu 500 litrów? Z jacuzzi czy z dwoma kurkami? I wreszcie – biała czy szkarłatna?

więcej...
data dodania: 2016-06-29

Reporterzy New Yorkera i CBS piszą o nim jak o dziele sztuki. „Najbardziej wartościowy budynek do obejrzenia w Miami Beach!”. „Park w pionie!”. „Joggerzy ćwicza na jego rampach, zawodowi fotograficy urządzają sesje, turyści odwiedzają to miejsce setkami, odbyło tu się już wesele, dwie debaty i kilkanaście aukcji dzieł sztuki” - czytamy o.. wielopoziomowym parkingu pod mnemotechnicznym adresem 1111, Lincoln Road, Miami Beach.... więcej...

data dodania: 2016-06-27

Moda na minimalistyczny design jest czymś, co muszą od dziś wziąć pod uwagę projektanci domów i wnętrz, ograniczając liczbę zakamarków, wnęk, szaf, schodów i półek. Ma być jasno, pusto i przestronnie. Na razie takie pokoje są mile widziane przede wszystkim w Japonii, ale nawet tsunami nie wędruje przecież tak szybko, jak styl.

więcej...
data dodania: 2016-06-25

Nietrudno jest krytykować beton: że banalny, że ciężki, że nieekologiczny – i że zawodny. Projektanci domów wiedzą jednak, że nie istnieje inny równie plastyczny materiał – a technolodzy robią, co mogą, by wyjść im naprzeciw. Tak powstał beton wysokiej jakości, funkcjonujący na rynku, jeśli nie liczyć tuzina nazw handlowych, pod uniwersalnym skrótem UHPC – ultra high performance concrete.

więcej...
data dodania: 2016-06-24

Szary, ciężki, plastyczny, był jednym z pierwszych metali przyswojonych przez cywilizację: już w Babilonie i Egipcie łączono przy jego użyciu, w trybie na poły spawania, na poły klejenia. Rzym pił wodę z ołowianych rur – i zwolennicy prostych tłumaczeń często brali ten fakt za przyczynę upadku Wiecznego Miasta. W średniowieczu ołowiem mocowano szkła witraży, w XIX wieku kryto nim dachy. Z czasem obawy przed zatruciem spowodowały, że zaniechano tej praktyki, głucho nawet... więcej...

data dodania: 2016-06-24

Moda na bambusowe lub metalowe „dzwonki wietrzne” osiągnęła swoje apogeum przed kilku laty – i powoli, na szczęście, cichnie, a wraz z nią nasze ogrody i tarasy, gdzie dotąd nie można się było uwolnić od lepiej lub gorzej skomponowanego pobrzękiwania za każdym podmuchem. Dobrze, że większość z tych „kurzołapek” za pięć złotych idzie na złom – ale dobrze też, że projektanci domów i przestrzeni publicznej nie rezygnują z bardziej twórczego wykorzystania ksylofonu.

więcej...
data dodania: 2016-06-22

„Architektura przystankowa”, a zwłaszcza zadaszenia to dla polskiego czytelnika delikatny temat. Z jednej strony jednym z pomników architektury modernistycznej lat 60. pozostaje stacja kolejowa Warszawa-Ochota z fantazyjnie uniesionym i zakręconym dachem; z drugiej – koszmarne przystanki PKS, z postrzępionymi, oberwanymi daszkami z pordzewiałej blachy falistej trafiły za sprawą Barańczaka i Kelusa do poezji jako wyraz ostatecznej zapaści realnego socjalizmu. Projektanci w Polsce... więcej...

data dodania: 2016-06-20

Projektanci poszukują różnych metod na zmniejszenie nakładów na chłodzenie i klimatyzację budynków. Największym wyzwaniem są szyby – to przez nie wpada do budynku światło, w tych miejscach też wnętrze najbardziej się nagrzewa. Trudno jednak wznosić bunkry, a „lustrzane” ściany mocno się już opatrzyły, no i oprotestowywane są przez oślepianych mieszkańców miast. Pracownia Skidmore, Owen & Merrill zaproponowała nowe rozwiązanie: trapezoidalne „zęby” ze szkła,... więcej...

data dodania: 2016-06-19

Sądząc z mnożących się doniesień prasowych o kolejnym „najwyższym wysokościowcu”, który zdolny będzie utrzymać swój rekord miasta, kraju czy kontynentu przez rok czy dwa za sprawą dobudowanego nieludzkim wysiłkiem jeszcze jednego tarasu i jeszcze o dwa metry wyższej anteny telekomunikacyjnej, architektoniczny wyścig w górę nie skończy się chyba nigdy. W kategorii „Excelsior” ścigają się również – z podobnymi wynikami – twórcy tarasów i wież widokowych,... więcej...

data dodania: 2016-06-18

Szlachetna, a zarazem powszechnie występująca skała zdegradowana została do rangi surowca, z którego sporządza się płytki podłogowe, krawężniki i schody. A przecież utalentowany projektant z minimalistycznym zacięciem może wznieść z granitu ściany nośne – no, pod warunkiem, że nie trzeba będzie w nich wyżłobić zbyt wielu rowków na instalacje elektryczne i wodne.... więcej...

data dodania: 2016-06-15

Wielu architektów i projektantów zwraca uwagę na konsekwencje pozornego przesuwania się słońca po firmamencie i zmian kąta padania promieni słonecznych. Ale mało kto podejmuje tak finezyjną „grę z cieniem” jak argentyński architekt Nicolás Campodonico. Campodonico zaprojektował niedawno kaplicę pod wezwaniem św. Bernarda w liczącej niespełna 3 tys. mieszkańców wiosce La Playosa w pobliżu miasta Cordoba. Sama kaplica, wzniesiona ze starych, odzyskanych z rozbiórki cegieł,... więcej...

data dodania: 2016-06-13

Określenie „akcent ponowy” używane jest ponoć w kręgach studentów ASP jako synonim malowanej na płótnie flaszy. Projektanci i właściciele domów jednorodzinnych powinni jednak charakteryzować się większą dyscypliną myślową: akcent pionowy to wyraźnie dominujący element w strukturze budynku. Jak można sprawić, by wyraźnie organizował całą przestrzeń?

więcej...
data dodania: 2016-06-10

Projektanci autostrad i krajobrazu trudzą się nad stworzeniem jak najwygodniejszych przejść nadziemnych dla dużej zwierzyny płowej. U podnóża autostrad umieszcza się zwykle wąskie przejścia dla drobnej zwierzyny, żab, węży i żółwi, a w Australii niczym niezwykłym nie są nawet pionowe niemal mosty dla krabów. Na własnej działce jednak staramy się powstrzymać wędrówki niechcianych czworonogów.

więcej...
data dodania: 2016-06-09

Samooczyszczanie ścian i dachów można już sobie zafundować w każdym samodzielnie budowanym domu. Wystarczy odpowiednio wcześnie uzgodnić z projektantem, że wykorzystane zostają farby hydrofobowe. Krople wody, tocząc się, zbiorą cząstki kurzu pyłki i drobne odpadki organiczne – tak, jak dzieje się w przypadku dalekowschodnich roślin wodnych.

więcej...
data dodania: 2016-06-08

„Mieszkanie na wodzie” nie z konieczności, jak w przypadku flisaków i innych profesji rzeki, lecz z wyboru, weszło w modę już ponad sto lat temu: awangardy francuskie i anglosaskie lubiły budzić się wśród mgieł. W Polsce rozwiązanie takie nie weszło w modę na szerszą skalę: może za sprawą odwracania się kraju od rzek, nad czym od lat ubolewają urbaniści i spece od strategii rozwojowej? Pracownia MIM Architekci podjęła kolejną próbę zmiany tego stanu rzeczy, oferując... więcej...

data dodania: 2016-06-07

„Żelazocement” wymyślono i opatentowano w połowie XIX wieku i przez kolejne pół wieku budowano zeń co popadnie: od mostów po jachty i statki. W naszych czasach brakowało wyraźnego pomysłu na jego zastosowania: modelowano zeń figury i altany ogrodowe. Hinduski architekt Anupama Kundoo udowadnia jednak na weneckim Biennale Architektury, że to rozwiązanie techniczne nadal ma przed sobą przyszłość, jeśli chodzi o projekty domów jednorodzinnych.

więcej...
data dodania: 2016-06-06

Spędzając długie godziny nad tą częścią projektu domu jednorodzinnego, która dotyczy kuchni, spierając się w nieskończoność o fronty, uchwyty i okucia szafek, rozważając zalety i wady betonowych, kamiennych i laminowanych blatów, często nie zdajemy sobie sprawy z tego, że to, co wydaje nam się oczywiste – sama koncepcja „kuchni modularnej” – narodziła się dopiero kilkadziesiąt lat temu, nie tyle za sprawą stolarzy, co matematyków, ergonomistów i architektów.... więcej...

data dodania: 2016-06-04

Czy rzeczywiście czasy niesławnej „pastelozy”, czyli tynkowania fasad domów w kolorach słodkawych, ckliwych i mdłych, mają się ku końcowi? Nie jest to do końca pewne – bloki na PRL-owskich osiedlach, szczególnie tych niedawno ocieplanych, nadal ukazują nam paletę bladogroszkowych zieleni i różu w odcieniu określanym przez starsze panie jako „majtkowy”. Ale w projektach domów jednorodzinnych i budynków użyteczności publicznej coraz częściej dostrzec można odwagę... więcej...

data dodania: 2016-06-02

Nie, nie idzie o Aurorę, chociaż rzeczywiście, kolejna rewolucja architektoniczna wisi w powietrzu. Specjaliści z nieraz opisywanej na tym portalu szwajcarskiej eksperymentalnej grupy projektowej ETH Group wznieśli w kuluarach Biennale Architektury w Wenecji fantazyjną kopułę z ciosanych płatów wapienia, zachowującą kształt i stabilność mimo braku jakiegokolwiek spoiwa.

więcej...
data dodania: 2016-06-01

Że ustawione naprzeciw siebie lustra dają „złudzenie nieskończoności” – wiadomo od dawna. Efekt ten zwykło się uważać za dość tani, stosowny dla hallu w prowincjonalnym motelu. Ale jeśli już sięgać po niego – to z rozmachem, tak jak zdecydowali się na to projektanci ze studia XL-MUSE w chińskim Hangzhou.

więcej...