Aktualności

Betonowe domy warte uwagi

data dodania: 2014-07-11

Wracając do tematu projektów domów jednorodzinnych w konstrukcji betonowej, chcielibyśmy Państwu znów przybliżyć kilka ciekawych planów zrealizowanych na świecie. Projekty te cechuje śmiała surowość brył, nie tylko mamy tu na myśli zimny kolor ale również formę jaką architekci nadali tym budynkom mieszkalnym. Warto zaznaczyć że każdy z projektów był tworzony tak aby komponował się z działką i jej otoczeniem. Domy mimo powierzchownej surowości są bardzo przytulne i wyjątkowo funkcjonalne co zwiększa chęci zamieszkania w nich.

 

Casa Larain, Bahia Azul w Chile zrealizowany w 2002  roku projekt , autorstwa Cecili Puga Larrain o, znajduje w dzielnicy  Los Vilos  miasta Chile. Jest domem projektowanym specjalnie dla dużej rodziny. Ukazuje dokładnie charakter południowo-amerykańskiej architektury. Teren na którym został usytuowany to skalista, spadzista działka o powierzchni 201 m2 leży w  malowniczym krajobrazie nad brzegiem oceanu spokojnego Budynek otacza duża  ilość  zieleni projektowanej i istniejących lasów. W założeniu zaprojektowano również rozległy ogród  który otacza patio będące równocześnie miejscem postojowym dla samochodów. Do betonowo kamienistego tarasu prowadzą kamieniste ścieżki. Dom nie jest ogrodzony a jego otoczenie spójnie łączy się z krajobrazem. Powierzchnia całkowita domu wynosi 5000m2. Dojście do budynku, prowadzi przez południową część tarasu. Wejście do budynku znajduje się na ścianie południowej pawilonu północnego. Dom Bahia Azul składa się s trzech pawilonów. Dwóch oddzielnych jako parterowe oraz jeden nadwieszony jako piętro. Pierwsza z brył parteru, najdalej wysunięta na północ, układem konstrukcyjnym dzieli się na trzy strefy: Główną, największą, łączącą kuchnię z jadalnią, oraz wyjściem na taras który mieści strefę wypoczynkową. Kolejna część to dwa skrajne pokoje biurowe domknięte  z drugiej strony ze strefą wejściową mieszczącą komunikację, garderobę. Druga z brył to oddzielna część domu rozgraniczona  jedną, większą przestrzenią na strefy mieszczące  pokoje sypialniane. Każdemu z pokoi towarzyszy osobna łazienka. Każdy z pokoi posiada wyjścia na taras.  Piętro z parterem komunikują kręte schody ulokowane w wewnętrznym narożniku jednej z brył. W kontekście całego domu  znajdują się niemal w środkowej części parteru . Pawilon nadwieszony podzielony na trzy części, mieści wspólny, południowy pokój dzienny, północna sypialnię oraz niemal centralnie usytuowaną strefę komunikacyjną połączoną z łazienką. Minimalistyczne elewacje w surowym betonie, w stonowanej, naturalnej kolorystyce. Widoczne ślady po deskowaniu tworzą chropowatą powierzchnię. Efekt będący pozostałością po deskowaniu tworzy fakturę zbliżoną wyglądem do płyt betonowych. Elewacje wzbogacają duże aluminiowe zaszklenia. Dłuższym fasadom bryły nadwieszonej oraz północnej towarzyszy surowy rytm rozmieszczenia okien. Minimalistyczna powierzchnia ścian pozwala na odważną konfigurację układu brył co sprawia wrażenie trójwymiarowości. Wizualnie zachodzą za siebie, rozmijają się. Architektura o konstrukcji żelbetowej. Budynek wykonany z trzech równych form betonowych. w rożnych konfiguracjach ale wzajemnej relacji.  Podłużne bloki w kształcie zbliżonym do klasycznego domu z dachem dwuspadowym.  Dwie bryły dolne rozmijają się. Pomiędzy nimi widać prześwit otwarty na krajobraz. Umożliwia on przejście na drugą stronę Trzecia bryła jako kondygnacja leży odwrócona łącząc dwie dolne częścią mieszczącą korytarz. Każda z form  ma przypisana dla siebie konkretna funkcję. Wisząca, trzecia forma daje częściowe zadaszenie dla tarasu i przejścia pomiędzy parterowymi bryłami.

Concrete House in Azeitao to projekt jednorodzinnego domu , autorstwa Atelier Central Arquitectos znajduje się w słonecznej Portugalii a dokładniej w małym miasteczku Azeitao na południowym brzegu rzeki Tag. Koncepcja domu  uwzględnia oczekiwania rodziny którym było między innymi stworzenie architektury otwartej widokowo na pobliski grzbiet gór Arrábida. Concrete house leży w górzystym terenie Wokół założenia nie zaprojektowano zieleni . Dom z trzech stron otacza ziemisty plac. Jego część bezpośrednio przy podcieniach wyłożona drewnianym podestem. Granice działki podkreślone wysokim, betonowym murem. Łączy się z nim jedna ze ścian domu. Budynek trzykondygnacyjny. Ściany - południowa i zachodnia parteru cofnięte. Utworzony przez to podcień stwarza dodatkową funkcjonalną przestrzeń zadaszonego tarasu, chroni wnętrze parteru przed nadmiernym nasłonecznieniem. Elewacje surowe, betonowe są tłem dla dużych okien. Ściany parteru dłuższej ściany  przeszklone, cofnięte, przysłonięte drewnianą ruchomą zasłoną. Naturalne zmiany w kolorze i fakturze spowodowane upływem czasu są jednym z elementów składających się na charakter budynku. Ściana połączona z murem jako jedna z najbardziej minimalistycznych posiada  jedynie małe, centralnie ulokowane  okno. Ściana do niej przeciwległa mieści wcięcie loggi znajdującej się na piętrze, narożne okno w części parterowej przesłonięte  żaluzją w kontrastowym kolorze oraz ukazuje część wyciętego podcienia przesłoniętego drewnianą przesuwną ścianka. Drewno ściany i beton elewacji powyżej dzielą aluminiowe listwy szyn.  Konstrukcja budynku żelbetowa. Forma prosta w kształcie  minimalistycznej, surowej, kostki z czterospadowym dachem. Wnętrza o silnym charakterze pasują do prostej formy bryły. Bezokapowy, nieproporcjonalny dach pokrywa blacha ocynkowana. Do dachu od strony ulicy widać spłaszczony zabudowany balkon który z profilu przypomina komin.

Via Azul House zrealizowany w 2005 roku projekt domu autorstwa Guillermo Acuna Arquitectos Asociados znajduje się w południowej części  Santiago w  Chile. Teren na którym usytuowano dom to spadzista działka o powierzchni 166 m2. Znajduje się na stromym wzgórzu. Wokół rozpościera się malowniczy górski krajobraz z widokiem na Andy. Koncepcja budynku nawiązuje do otoczenia. Okolica jest często nawiedzana przez trzęsienia ziemi. Dwukondygnacyjny Dom o powierzchni całkowitej 1.790m2  . Wnętrze budynku na planie koła jako jedna strefa główna mieszcząca główny obszar życia rodziny. Składa się na niego niemal  centralnie usytuowany pokój dzienny, oddzielony  przesuwna ścianką za którą znajduje się gabinet będący wg założenia prywatnym studio, obudowaną , główną klatkę schodową oraz trzy, geometrycznie rozmieszczone pomieszczenia ograniczone falistymi zaszklonymi ścianami. Pierwsze to dodatkowa klatka schodowa, drugie mieści łazienkę a trzecie jest zespołem na który składa się kuchnia oraz dwie skrajnie usytuowane łazienki. Główną kondygnację doświetla wycięty, obszerne otwór w podłodze przedzielony strefą wypoczynkową na dwie nierówne części. Kształt bryły przypomina spłaszczony walec. Via Azul posiada jedna betonową, minimalistyczna elewację która jak druga skóra oplata budynek dookoła. Konstrukcja betonowa Via Azul projektowana tak aby była odporna na trzęsienia ziemi. Surowa bryła w kształcie spłaszczonego walca wsparta na ukośnych, płaskich  słupach od strony stromej skarpy.

 

 /rz/

 

 

Lipiec 2016
data dodania: 2016-07-29

Potencjał bambusu – budowlany, opałowy i destrukcyjny – znany jest od dawna: cały świat potrafi zidentyfikować tę kolankową roślinę, wszyscy kroją warzywa na „bambusowych deskach”, kto kupował na bazarkach, ma pewnie składane bambusowe stoliki. Architekt Vo Trong Nghia idzie dalej: podkreślając taniość, wytrzymałość i odnawialność bambusu pragnie, by stał się on „zieloną stalą XXI wieku”.

więcej...
data dodania: 2016-07-28

Złoto, święty metal, bywało w przeszłości znakiem triumfu, potęgi lub niewiarygodnego wręcz dostatku, i w takim kluczu odczytywali je i architekci. Złote bywały kopuły kościołów, buddyjskich stup i meczetów – i to mimo, że nie wiemy, z ilu dachów najeźdźcy zdarli w przeszłości pozłotę tak skutecznie, że nie pozostała po niej pamięć. Współcześnie uważamy pozłotę za coś w nie najlepszym guście, stosowne dla prowincjonalnej uczelni lub rezydencji miejscowego „króla... więcej...

data dodania: 2016-07-27

Ojcowie miasta Rozenburg w zachodniej Holandii od lat zamartwiali się potężnymi wiatrami wiejącymi od morza, które utrudniały żeglugę i manewrowanie w uchodzącym w tym ważnym infrastrukturalnie miejscu kanale Calland. Inżynier Martin Strujis i rzeźbiarz Frans de Wit pomogli im we wzniesieniu „wiatrochronu”, który nie jest jeszcze jednym z wielu betonowych murów znoszonych dziś w całej Europie.... więcej...

data dodania: 2016-07-26

Co robić ze halą i stadionem do piłki ręcznej na 12 tysięcy osób, który po zakończeniu Igrzysk Olimpijskich może zapełnić się góra dwa raz do roku? Można mozolnie odnawiać go co roku z pieniędzy miejskich i urządzać w nim nieudane z braku infrastruktury scenicznej festiwale. Można pozwolić, by zardzewiał. Można urządzić w nim dojrzewalnię pieczarek. Albo – rozebrać go według wcześniej przygotowanego planu i wznieść zeń cztery szkoły podstawowe.

więcej...
data dodania: 2016-07-25

Szwajcarskie studio projektowe Bureau A postanowiło poigrać trochę z krajową tradycją mimikry i wznoszenia świetnie zamaskowanych bunktów wojskowych, nawiązując zarazem do pisarstwa zapoznanego nowelisty Charlesa-Ferdinanda Ramuza. W wyniku tych poszukiwań powstał jednoizbowy, świerkowy domek – doskonale zamaskowany we wnętrzu odlanego z betonu głazu.... więcej...

data dodania: 2016-07-23

Chuligańskie grafitti pozostaje zmorą współczesnych miast, ale i właścicieli poszczególnych domów jednorodzinnych, zwłaszcza gdy pojawiają się projekty prawa, przerzucającego na nich odpowiedzialność za umieszczanie szpecących napisów. W sytuacji, w której zawodzą rozwiązania prawne, policyjne, samorządowe i chemiczne, być może równie (nie)skuteczne okaże się ośmieszanie graficiarzy, ukazywanie ich miałkości intelektualnej? Do takiego w każdym razie wniosku doszła... więcej...

data dodania: 2016-07-22

Ostatnich kilkanaście lat przyniosło dziesiątki nowych technik zabezpieczających drewno, zwłaszcza to, którego używamy na fasadach domów. Nowe, udoskonalone (a już na pewno „udoskonalone” w opisie reklamowym) lakiery nitro, celulozowe, azotowe i grafitowe dołączyły do palet farb i lakierów. Mało kto pamięta o sposobie najbardziej elementarnym, niskokosztowym i ekologicznym: nic tak nie zabezpiecza powierzchni drewna jak jego... osmalenie.

więcej...
data dodania: 2016-07-20

Zadaszenia z pasiastego materiału zwykle kojarzą się nam z wizytą we Włoszech: rozwijane przy pomocy poskrzypującej korbki, oferują cień na pustych w godzinach sjesty ulicach. Ale to, co zaproponowali projektanci z zespołu o dwuznacznej nazwie MAD Architects jest nowym pomysłem na cień – i na definiowanie granic budynku.... więcej...

data dodania: 2016-07-18

Zwykle ogrody wznoszone są na szczytach budynków, a przynajmniej w miejsach dobrze przeszklonych: w piwnicach dobrze udają się jedynie mchy i pieczarki. W Nowym Jorku niemożliwe raz jeszcze stanie się możliwym: trwają przygotowania do otwarcia parku Lowline w dawnej podziemnej zajezdni metra. Jeśli sprawdzi się technologia „transferu światła słonecznego”, w przyszłości można będzie hodować orchidee w każdej oficynie, z co z pewnością wykorzystają projektanci domów.

więcej...
data dodania: 2016-07-18

Czy tężnia solankowa nie jest dobrym pomysłem na wyposażenie domu jednorodzinnego – a jeśli zależy nam na sławie lokalnego dobroczyńcy, możemy rozważyć wzniesienie jej na placyku przy sklepie? Gałązki, solanka, pompa – i dobroczynna dla wszystkich zmęczonych polskich płuc chmura.

więcej...
data dodania: 2016-07-14

Kto szczęśliwszy, zna takie widoki z ogródków działkowych, kto widział więcej świata, zobaczył to w slumsach, takich samych od Kosowa po Brazylię: w dużej potrzebie można zbudować chałupkę praktycznie ze wszystkiego. Jedna ściana z arkusza blachy, druga – ze sklejonych razem sidingów, okno z rozbiórki umocowane w wyciętym piłką otworze przy pomocy dużej ilości pianki. Tak, bywa tak na przedmieściach – ale żeby tymi metodami wznosić luksusową rezydencję?... więcej...

data dodania: 2016-07-13

Czasy, kiedy wielkich odkryć dokonywano „przypadkiem”, a przynajmniej „na oślep”, wypróbowując różne kombinacje, wydają się należeć do przeszłości. A jednak prof. Mas Subramanian z uniwersytetu stanowego w Oregon niejako przypadkiem odkrył błękitny pigment, który ma niezwykłe właściwości termoizolacyjne – i może okazać się przełomowym odkryciem dla architektów i projektantów domów.

więcej...
data dodania: 2016-07-12

Pomysł, by kształt i struktura budynku odwoływały się, choćby w postaci aluzji, do charakteru wykonywanych w nim prac czy wystawianych dzieł wydaje się dość ryzykowny: tylko w „parkach tematycznych” uchodzi domek szewca w kształcie gigantycznego buta czy podobne figle. Ale z winem jest trochę inna sprawa – i „Dom Wina”, La Cité du Vin, otwarty pod koniec maja w Bordeaux, nikogo nie raz swoją ekstrawagancką formą.... więcej...

data dodania: 2016-07-11

Projektanci już od dawna uważają lustrzane tafle za coś, co przystoi jedynie parkom rozrywki. Oczywiście, zawsze w grę wchodzą lampy, ale architekci nie przestają szukać materiałów o możliwie najwyższym współczynniku odbicia światła. Rozświetlenie wnętrza domu jednorodzinnego czy kościoła możliwe jest między innymi – choć pewnie łatwiej osiągnąć to nad morzem Śródziemnym niż Północnym – za sprawą... marmuru.

więcej...
data dodania: 2016-07-09

Projektanci domów odkryli potęgę wsporników już wiele wieków temu – gdyby nie one, nie mielibyśmy żadnych elementów wystających poza lico ściany, nie tylko balkonów, pomostów i okapów, ale nawet porządnych stropów. Mistrz i klasyk modernizmu, Frank Lloyd Wright uznał, że balony i tarasy robią największe wrażenie zawieszone nad wodospadem czy strumieniem – a meksykański zespół Tall Arquitectos najwyraźniej postanowił wyeksploatować ten pomysł w pełni.

więcej...
data dodania: 2016-07-08

Ilekroć zaczyna się deszczowe lato – a które lato nie było ostatnio deszczowe? – i przyjdzie nam patrzeć smętnie na ubłocone furtki i skrzypiącą stolarkę okienną, pojawia się myśl o drewnie, które nie spaczy się w ciągu miesiąca. Po co powinien w takiej sytuacji sięgnąć projektant? O sośnie zapomnijmy, biedastolarka sosnowa trzaska od sęków. Dąb i jesion sprawdzają się na podłogach kuchni, a nawet sauny, ale stolarka okienna i drzwi wejściowe, to jednak trochę... więcej...

data dodania: 2016-07-06

Obserwowanie, jak meandrują technologie i koncepcje projektantów domów bywa naprawdę pocieszne. Przez dziesięciolecia jakiekolwiek porastanie ścian i dachów budynków przez mchy i glony (nie mówiąc już o większych roślinach) uważano za poważną skazę estetyczną, prowadzącą również do korozji i niszczenia budynku. Opracowano liczne technologie, mające za zadanie bądź oczyszczanie fasad z niechcianych gości, bądź – w miarę postępowania ambicji technologów –... więcej...

data dodania: 2016-07-05

Sklejka nie ma w Polsce najlepszej pracy. Przez lata niskiej jakości, ciężka, łatwo trzaskająca i zawsze nastroszona drzazgami, uważana była za materiał gorszego sortu, zastępujący z konieczności drewno, marnowany i nieszanowany. Modelarze może pracowali z nią gdzieś na lotniskach, ale jeśli już ktoś gustował w drewnie, dom wykańczał boazerią – i żaden architekt nie zaproponował by mu nic innego.... więcej...

data dodania: 2016-07-04

Kopuła należy do najstarszych rozwiązań znanych cywilizacji: dopóki nie opanowano techniki budowy stropów, była jedynym rozwiązaniem pozwalającym na zabudowanie pomieszczenia od góry. Ideę kopuły można przeczuć już w takich realizacjach jak szałas, igloo czy mykeńskie komory grobowe: wraz z rozwojem sztuki geometrycznej i kamieniarskiej kopułami przykrywano najwspanialsze i największe budynki, od rzymskiego Panteonu i konstantynopolitańskiej świątyni świętej Zofii począwszy.... więcej...

data dodania: 2016-07-01

Wynaleziona, o dziwo, dopiero w początkach XX wieku zjeżdżalnia przez dziesięciolecia stanowiła rutynowe wyposażenie placów zabaw od Chin po NRD – i niewiele poza tym. Wydawało się, że stanowi jedno z tych rozwiązań, które – jak widelec – trudno udoskonalić, tak są proste. Tymczasem najpierw trafiła do wielkich parków rozrywki, a w ciągu ostatniej dekady projektanci domów myślą o niej coraz częściej, doskonaląc lub udziwniając rezydencje.

więcej...