No, tak zupełnie bez dymu to nie. Ale kampanie na rzecz zmiany trybu palenia w piecach węglowych nabierają coraz większego rozmachu. I słusznie: zmiana ratuje zarówno budżet domowy, jak środowisko. A alternatywą są rosnące zadymienie, zagrożenie smogiem, zaś w reakcji na to – drakońskie rozwiązania ustawowe, których elementem może być przymusowa wymiana kotłów grzewczych na droższe we wszystkich domach jednorodzinnych. Na szczęście istnieją projekty, jak to zmienić.  

Tymczasem formułę oszczędnego palenia można zastosować w najprostszej „kozie” – a tym bardziej w piecach tzw. górnego spalania, stanowiących ogromną większość kotłów grzewczych w Polsce. Prowadzonych jest już na ten temat wiele szkoleń, w sieci nietrudno znaleźć instrukcje wideo, ale istota nowego rozwiązania da się streścić w dwóch zdaniach: dym i smog to nie do końca spalone palne opary smół węgla i tlenek węgla. Jeśli będziemy spalać je w odpowiednio wysokiej temperaturze – utlenią się w całości do dwutlenku węgla, generując więcej ciepła i mniej zanieczyszczając środowisko.

Rozwiązania, które zbliżają nas do takiej techniki, to dosypywanie opału małymi porcjami oraz tzw. palenie kroczące, czyli rozpalanie niewielkiej porcji węgla, a następnie dosypywanie żaru. Ale najlepszym, całościowym posunięciem jest, wbrew kilkusetletniej praktyce – rozpalanie węgla OD GÓRY.

To praktyka, którą znają ludy Północy i Południa, stosowana przez partyzantów nie chcących ujawnić swoich pozycji i ludzi dysponujących niewielką ilością paliwa. Wymaga, oczywiście, stosunkowo suchego węgla i suchej rozpałki (płynna spłynie na dno warstwy węglowej). Warto jednak ubrudzić ręce raz i drugi i – z szufelką i zegarkiem w ręku – przekonać się, że trick działa: dwukrotnie mniejsza ilość węgla ogrzewa tak samo. Koronny argument: palenie „od góry” popiera nawet Krajowa Izba Kominiarzy!

Link do jednego z wielu filmów, porównujących metodę palenia „od dołu” i „od góry”

https://youtu.be/mttzqLWD90M

Strona www promująca nową metodę:

czysteogrzewanie.pl