Ziemianki? To już było, może jeszcze wróci, gdy nadejdą gorsze czasy, ale nie jest zwykle najwyżej cenionym pomysłem na projekt domu jednorodzinnego. To, co zaplanowali Theo Sarantoglou Lalis i Dora Sweijd z greckiego studia architektonicznego LASSA, jest czymś innym, chociaż trudno określić, z jaką figurą geometryczną mamy do czynienia. Trójpalczak?

W pewnym skrócie powiedzieć można, że przysadzisty, kopułowaty dom o trzech dziedzińcach został dodatkowo przykryty  z trzech stron trzema pasami z betonu pokrytego ziemią, schodzącymi się na szczycie. Klientom marzyło się po prostu posiadanie w obrębie gospodarstwa pagórka, z którego mogliby podziwiać gaj oliwkowy i morze o różnych porach dnia. Otrzymali jednak zdecydowanie więcej.

Między trzema pasami ziemi znalazło się miejsce na trzy dziedzińce, wychodzące w trzy różne strony świata. Ten „zachodni” jest najdogodniejszy rankami i wczesny przedpołudniem; na wschodnim najchłodniej jest w porze lunchu, na późne popołudnie i wieczór można zaś przenieść się na tras południowy, niczym na podwieczorku u Kapelusznika.

Trzy okrywające dom pasy również pełnią – prócz izolacji termicznej i zacienienia tarasów – określone funkcje: jeden schodzi prosto do basenu, drugi – do „japońskiego”, wysypanego żwirem ogródka, trzeci zaś najlepszy jest do opalania.

Oczywiście: nie każdy, nawet podczas wakacji, może i chce przenosić się jedynie z tarasu na taras. Jeśli podobny dom wznieślibyśmy w Polsce, przyszłoby nam oglądać wierzby raczej niż oliwki. Warto jednak uświadomić sobie, jak wiele uzyskać możemy dzięki odważnemu zaplanowaniu bryły domu. Niech „kostki” – smutne sześciany czasów Gierka – raz zostaną (od)rzucone! [ws]