Dylematy wreszcie rozstrzygnięte: wszyscy zgadzają się, że idealny dom jednorodzinny powinien być zielono-niebieski.
Nie, niekoniecznie idzie o barwy elewacji, chociaż można spróbować: na pewno jednak idealny dom powinien być zielono-niebieski na obrazie zarejestrowanym przez kamerę termowizyjną. Na pewno warto przeprowadzić takie badanie po zakończeniu prac termomodernizacyjnych: czy jest sens zdecydować się na nie wcześniej, w trakcie budowy lub bezpośrednio po jej zakończeniu?

Zasady badania kamerą termowizyjną są dla wszystkich zrozumiałe: rejestrujące zmiany temperatury powietrza czujniki są w stanie „dostrzec” wszystkie mostki termiczne, nieszczelności, zbyt wydajne kratki wentylacyjne – innymi słowy, wszystkie drogi, którymi ciepło może „uciekać” z budynku. Stąd na obrazie nawet najbardziej energooszczędnego domu na żółto i czerwono żarzą się zwykle szyby okienne, które wypromieniowują ciepło. Z tym jednak pół biedy: największym zaskoczeniem (ale też źródłem rozwiązania problemu) są zazwyczaj pomarańczowe punkty bądź linie na elewacji. I, jak w negatywie, wyglądać może w kamerze termowizyjnej ściana od środka: niebieska plama lub smuga na jednolicie żółtym tle to najmocniejszy dowód na przemarzanie ściany i ucieczkę ciepła.

Dość powszechnie znane są również zasady sporządzania nagrania kamerą termowizyjną: rejestruje ona różnice temperatur, stąd ważne, by różnica ciepła na zewnątrz i wewnątrz domu wynosiła co najmniej 15 stopni C. Innymi słowy, jeśli nie zamierzamy urządzać w środku łaźni, z badaniem trzeba zaczekać co najmniej do jesiennych chłodów, jeśli nie przymrozków. Wyniki potrafi mocno zafałszować słońce, rozgrzewające (w dodatku nierównomiernie) różne elementy elewacji: zaleca się więc, by nagranie rejestrować co najmniej w bardzo pochmurny dzień, a najlepiej – po zmroku.

Pytanie zasadnicze: czy takie nagranie nie powoduje, że Polak „i po szkodzie głupi”, tj. nie pozwala nam odkryć poważnych wad konstrukcyjnych w momencie, gdy pozostaje nam tylko kosztowne (i, nie da się ukryć, destabilizujące nieco mir domowy) ocieplanie?

To prawda – tyle, że nie bardzo jest jak wykonać takie nagranie wcześniej – właśnie dlatego, że potrzebujemy tej nieszczęsnej różnicy temperatur do stwierdzenia źródła  ewentualnego „przecieku” (ciepła). Wstawienie do budynku w stanie surowym, pozbawionego okien i drzwi, jakiegoś zestawu nagrzewnic, nic by, pomijające niebagatelny koszt finansowy i logistyczny, nie dało: ciepło uciekałoby wszystkimi drogami. Dom musi być – przynajmniej w intencji ekipy budowlanej – szczelny, by można było dostrzec nieszczelności. To jak z tym paradoksem Tuwima: „Najgorzej, to odkurzać i polerować biurko, bo na takim wypolerowanym od razu dostrzec można najmniejszy pyłek”. No właśnie.

Na pierwsze nagranie termowizyjne można ewentualnie zdecydować się przed tynkowaniem czy wykończeniem elewacji – ale już po założeniu okien i drzwi i otynkowaniu ścian od wewnątrz. Koszt wynajęcia na kilka godzin fachowca z kamerą wynosi kilkaset złotych – przy wszystkich kosztach budowy (i ocieplania) można sobie pozwolić na dwie takie wizyty. Tylko skoro już przyjdzie – warto na serio zapytać go o możliwość zainstalowania kamery do drona. I sporządzić solidne nagranie dachu i poddasza z lotu ptaka. [ws]