Drzewo pośrodku dziedzińca? Marzenie dla większości wznoszących dom jednorodzinny. Wiadomo jednak, że jest to albo rozwiązanie, które ma szanse spełnić się, gdy dorosną nasze dzieci (jeśli nie wnuki), albo wymaga bardzo skomplikowanych (i niekoniecznie gwarantujących powodzenie) operacji z sadzeniem „dorosłego”, ważącego wraz z bryłą korzeniową nierzadko kilka ton drzewa. Czy tak być musi? Niekoniecznie, jeśli pojawi się projekt domu, który jest w stanie uwzględnić i „przygarnąć” drzewostan istniejący na działce budowlanej nie z obawy przed restrykcyjną ustawą, lecz z chęci zachowania tego, co rośnie wolniej niż budynek.

Takie rozwiązanie udało się argentyńskiej firmie Besonias Almeida, której udało się na przedmieściach Buenos Aires wznieść „Casa Aranzazu”. Elegancki, dwukondygnacyjny budynek ze zbrojonego betonu, oblicowany panelami z impregnowanego czarnego dębu od strony ulicy wydaje się mieć „litą” fasadę i wznosić się na typowym rzucie prostopadłościanu. Patrząc z lotu ptaka lub od ogrodu odkrywamy jednak, że ma on kształt litery U lub wręcz „podwójnego teownika”.

Luki (prześwity) szerokości do 4 metrów między poszczególnymi częściami domu nie są wynikiem fantazji architekta: powstały, by uwzględnić istniejące drzewa i ich przyszły rozrost (odpowiednio więcej miejsca przeznaczono na wysokości I piętra i poddasza na rozrastające się korony). „Domek na drzewie” potrafi wznieść prawie każdy: dom uwzględniający drzewa w swoim obrysie – tylko rozmiłowani w swoim powołaniu architekci. [ws]