Historia jednego z najładniejszych rzymskich placów rozpoczęła się od areny. Papież Innocenty X zlecił wzniesienie placu na gruzach dawnego „cyrku” Domicjana i w efekcie uzyskaliśmy – wiadomo – owal, wiernie odtwarzający „w negatywie” antyczny budynek: gdzie stały mury theatrum, rozpościera się przestrzeń placu, gdzie rozciągały się błonia – ciągnie się pierzeja budynków. Czy podobny efekt – „negatywu” dawnej budowli – można osiągnąć, projektując dom jednorodzinny?

Podjął takie wyzwanie hiszpański architekt Alejandro Valdivieso, który postanowił wykorzystać XIX-wieczny zespół, złożony z podziemnej cysterny na deszczówkę i studni, przy pomocy której czerpano z cysterny wodę, Za sprawą suszy i zmiany biegu cieków wodnych, cysterna pozostawała wyschnięta od lat 70. XX wieku. Architekt postanowił przekształcić ją w piwnicę domu jednorodzinnego, który zaprojektował na „rzucie” cysterny – i wokół studni.

Miejscowa rodzina posiadała działkę z cysterną i nieczynną studnią od 80 lat; wydawało się jednak, że ze względu na wartość zabytkową i niepewne warunki tektoniczne niewiele uda się zdziałać. Tymczasem adaptacja cysterny na piwnicę okazała się nie tylko chwalonym, lecz i bezpiecznym posunięciem; na obrysie zaś cysterny wzniesiono jednopiętrowy budynek, okalający swoim patio cembrowinę studni.

Projekt domu jednorodzinnego wzniesionego na tak nietypowym planie musiał uwzględniać dodatkowe szalunki i umocnienie ścian nośnych; ale „negatyw” dawnej cysterny to rozwiązanie, jakiego życzyć sobie może każdy właściciel domu, poszukujący niebanalnej bryły (i dużej piwnicy). [ws]