Jak można zagospodarować widok z okna na coś nieprzeciętnego – jezioro, lagunę, zbocze góry, las? Przeciętny projektant domu jednorodzinnego zadba o to, by taras / balkon / okna widokowe wychodziły na właściwą stronę. Ekscentryczny i krzykliwy – by dostawić na dachu dodatkowe pół piętra lub małą wieżę. Wybitny – stworzy punkt widokowy, który sprawi, że nikomu nie będzie się chciało robić selfies, że każdy ma szansę zastygnąć bodaj na moment w kontemplacji. Coś takiego udało się holenderskiemu studiu VRDV, którego projektanci stworzyli koncept punktu widokowego dla miasteczka Den Helder, punktu, który w założeniach ideowych projektu miał „łączyć z morzem” (ściślej, ukazywać jego bliskość) i „umacniać lokalną tożsamość”.

Z morzem łączyć niewątpliwie, nieraz na skalę uporczywej choroby morskiej: 75-metrowa, dwupoziomowa ścieżka z betonu została ukształtowana na wzór pętli, jest „strukturą zamkniętą”. A co więcej – dzięki precyzyjnie zaprojektowanej równowadze może również usiąść i nie posiadać się ze zdumienia.

Kładka w Den Helden kołysze się, gdy osoby stojące na jednym krańcu przeważają drugą połówkę wraz z jej zwiedzającymi. Naturalnie, istnieją środki bezpieczeństwa – sam punkt widokowy zabezpieczony jest przed jakąkolwiek próbą wywrócenia. Betonowa huśtawka jest kapitalnym narzędziem interakcji społecznej – a zarazem czymś, co pozwala na zakołysanie odległym horyzontem.