Przedsionek należy do przestrzeni zaniedbywanych w projektach domów jednorodzinnych: czasem architekt dokleja na upartego daszek i jedną ściankę przed drzwiami wejściowymi, czasem radzi zrezygnować nawet z tak skromnego rozwiązania, uznając je za „nieeleganckie”. Pojawiają się nawet głosy krytyczne wobec wiatrołapów. Tymczasem przestrzeń pośrednia, nienależąca ani do „wrogiego” czy „zewnętrznego” świata, a jednocześnie nie należąca jeszcze ściśle do domostwa i wolna od jego rygorów (czy zapachów) jest szalenie potrzebna ze względów psychologicznych. Oferta taka pojawia się coraz częściej u wietnamskiego architektow, skupionych w kolektywie Nguyen Khac Phuoc Architects.

„Dom drzew” (A House of Trees) został wzniesiony na hiperwąskiej, posiadającej zaledwie 5 m szerokości działce budowlanej, i o jakimkolwiek ogrodzie nie było mowy. Rozwiązaniem okazało się przesunięcie, możliwe w ciepłym klimacie południowego Wietnamu: przestrzeń klatki schodowej znalazła się w obrębie bryły budynku, ale znacznie lepiej niż zwykle skomunikowana jest z otoczeniem: ogromne otwory wentylacjne w ścianach nośnych, nieprzeszklone, więc zapewniające cyrkulację powietrza, oraz „komin” – czyli po prostu brak pokrycia dachowego na całej szerokości klatki schodowej.

Państwo Nguyen hodują na klatce błyskawicznie rosnące kaktusy. Ale jeśli ktoś zgodzi się na tak radykalne odsłonięcie wnętrza klatki schodowej oczom postronnym – znajdą się i w Polsce rośliny ciepłolubne, niechętne wstrząsom i… rosnące pod sufit. [ws]