Osłonięcie przed słońcem części ogrodu, tarasu lub okien jednego z pokojów to wyzwanie, z którym w Polsce mamy do czynienia przez 2-3 miesiące w roku; są kraje i kontynenty, gdzie z tym wyzwaniem trzeba się mierzyć przez większość roku kalendarzowego. Zwykle projektanci próbują szybko rosnących drzew, kurtyn wodnych, przesłon z regulowanych paneli słonecznych.. Pomysł ekipy Matta Gibsona z Melbourne wydaje się jednak szczególny ze względu na użyty materiał.

Ekipa renomowanych projektantów została poproszona o rozbudowę domu jednorodzinnego na luksusowym przedmieściu Barrington i pełniejsze połączenie go z ogrodem. To drugie w warunkach australijskiego klimatu nie stanowiło problemu – wystarczyło wysunąć w przód tarasy, zacierając tym samym przedział między „wnętrzem” a „zewnętrzem”, co nie jest bez znaczenia dla estetyki postmodernistycznej, a zarazem nawiązuje do japońskiej estetyki „Hiro-En”. Pojawił się jednak w tym momencie nowy problem: jak ocenić tarasy i werandy? Kąt padania promieni z południowego zachodu był wyjątkowo niekorzystny: ocieniający mur musiałby wznosić się na wysokość połowy pierwszego piętra, przytłaczając całe założenie.

Wyjściem okazały się, rozkładane trochę jak żagle, przy pomocy bloczków wspieranych.. elektromagnesami – gęste tkaniny utkane z cienkiego drutu ze stali nierdzewnej. Są wystarczająco gęste, by zatrzymać promienie słoneczne, zarazem półprzejrzyste, opalizujące i stukrotnie bardziej niż jakikolwiek klasyczny „materiał” odporne na uszkodzenia mechaniczne i wielokrotne zginanie. Takie żagle nieraz rozpinane są nad fasadami i tarasami – zwykle jednak wykonane są z poliestru. Czy po ten nie pofatyguje się żaden ‘złomiarz’? [ws]