Przez media przemknęła – chciałoby się powiedzieć, świetlistymi czcionkami – wiadomość o oświetlonej w nocy ścieżce rowerowej zbudowanej w pobliżu Lidzbarka Warmińskiego, która nie potrzebuje zasilania: dzięki potężnej domieszce farb z luminoforami do asfaltu, nawierzchnia ścieżki „magazynuje” światło w ciągu dnia i wypromieniowuje je, w postaci delikatnej błękitnej poświaty, przez kolejnych 10 godzin: od wiosny do późnej jesieni wystarczy to, by była stale oświetlona. Świetny pomysł – ale przecież technologia ta nie musi być ograniczona do ścieżek rowerowych! Można ją wykorzystać, projektując szereg rozwiązań w nowym domu jednorodzinnym.

Luminofory, czyli oddające nagromadzoną energię w postaci światła widzialnego substancje znane są od blisko dwustu lat. Nieraz też produkowano z nich farby, potocznie określano jako „fosforyzujące” – zawsze jednak były zbyt kosztowne, by pokrywać nimi drogie powierzchnie. To się zmienia, tym bardziej, że w miarę, jak tanieją panele słoneczne, można nagromadzoną w dzień energią doładowywać również zatopione w asfalcie LEDy – co jest szczególnie bezpieczne w przypadku dużego zachmurzenia.

Tą drogą poszedł znany holenderski projektant Daan Roosegaarde, projektując już przed kilku laty ścieżkę rowerową, której świetliste punkty odtwarzały układ nieba i gwiazd w „Gwiaździstej nocy” van Gogha. Inne jego rozwiązania wykorzystywały już wprost luminofory – jak wówczas, gdy wykreślił linie, wyznaczające granice jezdni i poszczególnych pasów na fragmencie autostrady krajowej do Oss.  

Od tego już tylko krok do rozwiązań, które mogą się okazać korzystne w naszym domu. Zamiast pretensjonalnych nieraz lamp ogrodowych – wąska, zawsze świecąca linia prowadząca od furtki do domu i garażu, pozwalająca ominąć zdradliwy trzepak, wyznaczająca kontur śmietnika. Być może można by wykreślić podobną i w środku domu (przynajmniej w piwnicy i korytarzu) zamiast kląć na stojącą tu nie wiadomo po co etażerkę?