Nie, nie chodzi w tej nocie o nierzetelną ekipę budowlaną, chociaż zapewne wielu z tych, którzy stawiają dom, nieobce są podobne doświadczenia. Wręcz odwrotnie: budowniczowie, których zdecydowała się zatrudnić pracownia Gramazio Kohler Architects są niezwykle pracowici, wręcz niezmordowani i – podobnie jak ich bardziej znani kuzyni – morderczo wręcz precyzyjni. Tak, mowa o dronach.

Szwajcarski zespół architektów zdecydował się na eksperyment podczas wystawy zorganizowanej przez Centrum Sztuki Współczesnej w Orleanie. W ciągu osiemnastogodzinnej sesji zespół ponad 30 dronów, pracując w myśl algorytmów Raffaello D’Andrea, zrealizował projekt domu wielorodzinnego w skali 1:100: projekt sześciusetmetrowego wieżowca, znanego jako „pionowa wioska”, został zrealizowany (w pomniejszeniu) w ciągu jednego dnia. Zespół dronów wzniósł i ułożył (bez jednego błędu i nie zderzając się nawzajem) „wieżę” z ponad 1.500 elementów na wysokość sześciu metrów.

(źródło: Gramazio Kohler Architects)

Oczywiście, sceptycy mnożą zastrzeżenia – począwszy od tego, że drony wzniosły jedynie ażurową quasi-wieżę (nie wiążąc jej w dodatku żadnym spoiwem), która nawet w setnej części nie oddaje złożoności procesu budowy i ilości elementów, które należy uwzględnić, a następnie zamontować wewnątrz budynku. Osoby o zacięciu buchalteryjnym zwracają uwagę na koszta, niebezzasadnie stwierdzając, że budowa taka pod względem opłacalności przypominała by koszenie łąki laserem. Uwzględnić należy wszak nie tylko koszt zakupu i wynajmu wyspecjalizowanych dronów o dużej sile nośnej, lecz również np. koszty ładowania (co pół godziny, zwłaszcza przy dodatkowym obciążeniu jednostki latającej) czy zużycie baterii (akumulatorów), zwykle starczających na 200-250 „sesji”. Neoluddyści sarkają: jaki sens ma pozbawianie człowieka w przyszłości kolejnej szansy na samodzielność i utrzymanie rodziny?

A jednak zmiany dokonują się w szybkim tempie, a możliwości, jakie zademonstrowały drony w Orleanie [i na załączonym filmie: https://vimeo.com/69257453] nie mogą nie zostać wykorzystane w budownictwie. Można sobie wyobrazić małe maszyny budujące coś na niedostępnej dla człowieka wysokości; fatalnej pogodzie; lub np. dokonujące remontów szklanego dachu, który składa się z zestawu baterii fotowoltaicznych.

Futurologia wdziera się do architektury z zapałem: jedni wieszczą rozwój drukarek 3D, które mają szanse na drukowanie całych, skomplikowanych fragmentów domu – inni w tym czasie konstruują roboty, mające za zadanie zastąpić ciężką pracę. Drony mogą stać się narzędziami architektonicz nymi nowej generacji,  odpowiadając za wszystkie działania na wysokości. No i nareszcie wiadomo, komu przypadnie zaszczyt wieszania wiechy. (ws)