Joseph Esherick – „Sea Ranch” … idealne budynki to te, których nie możesz dostrzec.
W kalifornijskim hrabstwie Sonoma, około 150 kilometrów na północ od San Francisco leży „Sea Ranch” - niezwykłe miejsce, w którym upływający czas wydaje się nie mieć znaczenia a wyrażenia takie jak stres, pośpiech czy napięcie dnia codziennego nie mają racji bytu. Ta powstała w latach sześćdziesiątych XX wieku nadmorska enklawa, stała się swoistą mekką dla wszystkich szukających ucieczki od zgiełku wielkich metropolii, oraz dla tych, którzy pośród dziewiczych krajobrazów pragnęli odnaleźć spokój i wewnętrzną harmonię. Nie chcąc naruszać istniejącego stanu, twórcy wspólnoty postawili sobie za cel, aby projekty domów mających stanąć na terenie osady w jak najmniejszym stopniu ingerowały w otoczenie i ekosystem, by były jego integralną częścią a nie elementem dominującym czy determinującym. Jednym z głównych architektów „Sea Ranch” poza Charlesem W. Moorem i Richardem Whitakerem był Joseph Esherick. Stworzył on koncepcje sześciu domów na terenie osady a jeden z nich przez szereg lat pełnił funkcję prywatnego azylu i miejsca ucieczki architekta od pędzącego w coraz szybszym tempie świata.
Joseph Esherick urodził się 28 grudnia 1914 roku w Filadelfii. Zainteresowanie sztuką i procesem twórczym zaszczepił w nim jego wuj Wharton – wybitny rzeźbiarz i projektant mebli. Ukończywszy w 1937 roku studia architektoniczne na miejscowym uniwersytecie, wyjechał do San Francisco, gdzie dołączył do zespołu projektowego Gardnera Dailey'a – jednego z prekursorów modernizmu w Bay Area. Gdy wybuchła II Wojna Światowa został zmobilizowany i skierowany do służby w marynarce Stanów Zjednoczonych. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do San Francisco gdzie otworzył własne biuro architektoniczne. Jego wczesne koncepcje budynków mieszkalnych takie jak Cary House czy Bermak House, pełne były inspiracji zaczerpniętych z prac Gardnera Dailey'a czy Williama Wurstera specjalizującego się w kalifornijskich rezydencjach.
Kamieniem milowym w jego karierze okazało się jednak pozornie błahe zlecenie na zaprojektowanie serii domów dla wspólnoty „Sea Ranch”. Esherick zaproponował sześć koncepcji, opartych na niezwykle prostych bryłach, zbliżonych swoim wyglądem do istniejących już na tym terenie budynków agrarnych. Całość konstrukcji miała bazować na lokalnych materiałach dzięki czemu idealnie wpisywały się one w scenerię kalifornijskiego wybrzeża. Projekty te były jednocześnie ucieleśnieniem niezwykłej wizji architekta w myśl której „ ...idealne budynki to te, których nie możesz dostrzec”. Pomysł ten niezwykle spodobał się twórcom wspólnoty, którym zależało na tym aby miejscowa zabudowa nie sprawiała wrażenia sztucznego tworu lecz była naturalnym przedłużeniem krajobrazu. Ostatecznie zaakceptowano wszystkie sześc koncepcji a domy, które powstały na ich podstawie spotkały się z niezwykle przychylnymi opiniami zarówno ze strony środowiska architektonicznego jak i przyszłych mieszkańców.
W roku 1972 Esherick nawiązał współpracę z Georgem Homseyem, Peterem Dodgem i Charlsem Davisem, czego efektem było powstanie firmy projektowej EHDD, która przez długi czas kształtowała architektoniczne oblicze tej części wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Stworzyli wspólnie szereg projektów budynków komercyjnych i instytucjonalnych takich jak biblioteka Flora Lamson Hewlett czy oceanarium Monterey Bay. Zrealizowali również liczne koncepcje prywatnych domów i rezydencji rozsianych na całym obszarze Kalifornii. Sam Esherick zaangażowany był również w działalność akademicką. Jako wieloletni wykładowca i dziekan wydziału architektury na Uniwersytecie w Berkeley wychował całe pokolenia nowych projektantów. W 1989 roku odznaczony został złotym medalem Amerykańskiego Stowarzyszenia Architektów za całokształt działalności. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 17 grudnia 1998 roku w wieku 83 lat.
GC
źródło fot.: http://en.wikipedia.org