Jednorodzinny dom parterowy do 100 metrów kwadratowych oferuje już stosunkowo duży potencjał, jeśli idzie o zagospodarowanie powierzchni kubatury: wolnostojący dom o takiej powierzchni zabudowy to z pewnością propozycja dla większej rodziny (wielopokoleniowej lub dwudzietnej) – albo dla osób, którym naprawdę zależy na komforcie, przestronności i możliwości zmieszczenia możliwie wielu rozwiązań i funkcjonalności w obrębie jednego budynku.
Podstawowe funkcjonalności domu jednorodzinnego nietrudno wyliczyć: niezbędny jest moduł kuchenny i sanitarny, sypialnia (lub sypialnie), obszar przeznaczony do wspólnego spędzania czasu i spożywania posiłków (może to być jadalnia, pokój dzienny lub odpowiednio duża i zaadaptowana do wspólnego spędzania czasu kuchnia). W środkowoeuropejskiej strefie klimatycznej, obfitującej w burze, wiatry porywiste i zmienne, zabłocone psie łapy, a zimą czasem nawet (choć trudno to sobie wyobrazić pod koniec czerwca) zadymki nadal pożądanym rozwiązaniem jest wiatrołap lub, w jego braku, trochę dłuższy, podzielony na dwie strefy przedpokój.
Tyle, że takie rozwiązania zmieścić można, przy pewnej powściągliwości projektowej, w dwukrotnie mniejszym domu jednorodzinnym, o powierzchni nie przekraczającej 50 m.kw. Być może z mniejszą jadalnią, być może z wykorzystaniem tarasu, niewykluczone, że z jedną, nie dwoma sypialniami lub, co bardziej prawdopodobne, połączeniem ubikacji i łazienki – ale na 50 m.kw. można się zmieścić, czerpiąc nadal ze wszystkich uroków zamieszkiwania we własnościowym domu jednorodzinnym, od widoku z okna po rabaty maciejki.
A skoro tak, co oferuje nam do o powierzchni zbliżonej do stu metrów kwadratowych i proporcjonalnie większej kubaturze?
Oddech – można powiedzieć najogólniej. A pamiętając, że (nie tylko zresztą w dzisiejszych czasach) najcenniejszym zjawiskiem coraz częściej okazują się nie poszczególne przedmioty, lecz przestrzeń, w jakiej można je wyeksponować, dodać można: przestrzeń, w której mogą zmieścić się w sposób komfortowy ludzie, przedmioty, a co więcej – działania i zachowania, które wymagają rozmachu.
Parterowy dom jednorodzinny o powierzchni do 100 m.kw. pomieścić może na przykład (jak model Groszków, DM 6560, 86,30 m2) trzy sypialnie. Albo jak Rokitnik (DM 6676) – wyjątkowo dużą kotłownię połączoną z pralnią i garaż, będący zarazem wymarzonym miejscem dla majsterkowicza.
Ale przecież przeróbek może być więcej – elastyczność projektów domów jednorodzinnych pozwala na naprawdę niestandardowe rozwiązania. Przy mniejszej rodzinie jedno z pomieszczeń podpisanych jako „sypialnia” można wykorzystać na osobną garderobę. Nareszcie wszystkie stroje – letnie, zimowe, galowe – w jednym miejscu, nieupchnięte na zaprzyjaźnionym strychu albo w magazynie, są sięga się po nie raz na pół roku! Ta nadliczbowa „sypialnia” może się też stać gabinetem do pracy (biblioteka połączona z pracownią), małą przydomową siłownią, warsztatem majsterkowicza lub wręcz – pokojem przeznaczonym na liczne akwaria.
Można inaczej: możliwe jest dodanie po 5 metrów kwadratowych każdemu z „podstawowych” pomieszczeń. To wystarczy, by standard łazienki wzrósł dwukrotnie, by w kuchni już nigdy nie pojawił się problem dwóch osób mijających się z naczyniami w rękach, by w jadalni można było podczas rodzinnej uroczystości bez problemu rozstawić stół na tuzin osób.
Po to jest właśnie odrobinę większy dom jednorodzinny: by móc odetchnąć.
